Deel 2 uit de serie ‘Van spiecholoog naar spiri spiri: hoe bijzondere levenservaringen een wetenschappelijk opgeleid psycholoog zetten op het pad van healing en mediumschap

Iedereen heeft beschermengelen, gidsen en overleden dierbaren bij zich, daarvan ben ik inmiddels zeker. En ook iedereen kan er contact mee maken. Alleen zijn we vergeten dat ze er zijn én we zijn vergeten hoe makkelijk het is om er mee te praten en ze om hulp te vragen. En dat in een tijd waarin veel mensen wel wat hulp kunnen gebruiken.
Dit werd weer bevestigd in een sessie met een client. Hij worstelt met zijn gevoelige aard en mist in dit proces nog extra zijn zeer jong overleden moeder. Hij was nog kind toen zij stierf. Haar afwezigheid was altijd een vaststaand gegeven. Zij was overleden en dus was ze er niet. Dat was logischerwijs een groot gemis. Tijdens ons gesprek buiten in het bos vraag ik of hij denkt dat zij hem tóch ziet. Vanuit de hemel of hoe je dat ook wilt noemen. Sinds namelijk ons ongeboren zoontje Joseph overleed in 2018 en ik met hem contact heb, heb ik gemerkt dat er een team van gidsen, beschermengelen en voorouders aan mijn zijde staat. Elke maand nog lijkt dit team zich uit te breiden. Zo bizar en tegelijk zo gaaf.
Als ik het vraag beseft hij zich dat hij wel denkt dat dat zo is. Alleen heeft hij er nooit zo bij stil gestaan. Terwijl hij antwoordt lopen de rillingen over mijn lichaam. Voor mij een teken dat ze er is, nu bij ons, op dat moment. Hoe vaker ik dit doe, hoe duidelijker ik de tekenen herken en hoe meer ik erop durf te vertrouwen. Ik opper naar hem dat als hij dit wil, hij eventueel zou kunnen proberen om haar om een teken van haar aanwezigheid te vragen. Wie weet werkt het, wie weet ook niet. Ik zeg altijd ‘geloof niks van wat ik zeg, totdat je het zelf ervaren hebt’. Dit wil hij wel zegt hij.
Wat zou dit teken moeten zijn? Hij weet het niet. Hij zegt dat hij er een raar gevoel van in zijn buik krijgt, dat hij angst voelt. Hij zou willen dat dit gevoel weg ging. Ik stel voor dat hij dat wellicht aan zijn moeder zou kunnen vragen, of ze hem wil helpen dat gevoel weg te nemen. Dat lijkt hem wel wat. We blijven stil.
‘Het is gebeurd’, zegt hij dan ineens. ‘Het gevoel is weg. Gelijk nadat ik de vraag stelde, verdween het zo uit mijn buik’. Tranen volgen. Van verdriet en van dankbaarheid. Na al die jaren voelt hij ineens haar aanwezigheid. Zij is er wél.
Magisch toch?
Inmiddels sta ik er niet meer van te kijken en tegelijk blijft het bijzonder. En ook frustrerend soms dat er maar zo weinig gebruik van lijkt gemaakt te worden. Al die werkeloze engeltjes, gidsen en voorouders daarboven. Ze willen ons zo graag helpen, ons terzijde staan. Maar wij zijn te druk met andere dingen, weten niet meer dat de mogelijkheid bestaat of denken dat alleen een medium dit voor ons kan doen.
Stil worden en vragen of ze dichterbij willen komen is eigenlijk het enige dat je hoeft te doen. Vervolgens begin je een gesprekje. Antwoorden kunnen komen via oa beelden, woorden in je hoofd, een gevoel, een lichaamssignaal, tekenen in de natuur en niet-toevallige ontmoetingen en gebeurtenissen. Er zijn wel twee belangrijke randvoorwaarden. 1) Zorg altijd dat je hardop uitspreekt dat je contact wil maken vanuit de hoogste bron van Liefde en Licht zodat er geen ongewenste figuren jouw kant op komen 2) Je kunt alles vragen, maar het antwoord komt alleen in die vorm die past bij je zielepad. Bij jouw diepste innerlijke en soms nog onbewuste wens. Hoe bewuster je je wordt van dat wat nog onbewust in je leeft, hoe makkelijker je ook dat kunt vragen wat echt bij je past, wat je echt nodig hebt. Maar hulp, vertrouwen, ondersteuning, liefde, veiligheid e.d. kun je altijd vragen.
En mocht je dat allemaal toch heel spannend en te onbekend vinden, kom gerust een keer bij me langs. Niet om het via mij te horen, maar om te leren dit zelf te kunnen. Ik heb er ook héél lang over gedaan voordat ik daadwerkelijk vertrouwd werd met deze ongeziene wereld.

Met liefde,
Sjoukje  www.hartopweg.info / sjoukje@hartopweg.info